najpiękniejszy sposób na miłość?

Tak, jak pisałam wczoraj, od pewnego czasu chodzi za mną temat związków partnerskich. I cieszę się, że nie jestem politykiem i nie muszę się wypowiadać na ten temat. Ale z drugiej strony nie mogę przestać o tym myśleć... I dziś natknęłam się kilka mądrych słów. Na dodatek dziś Walentynki, więc niech ten post będzie o miłości.

Zacznę od tego, że dzisiejsze zdjęcie jest zrobione o świcie w Nowym Targu, tuż po naszych zaręczynach. To był cudowny październikowy czas. Ważna decyzja. I szczęście, które trwa do dzisiaj. Uważam, że małżeństwo to najpiękniejszy pomysł na miłość. A związki partnerskie? Nie wiem, ale patrzę raczej w ten sposób:

Weźmy aktualny przykład związków partnerskich. Nic nie przyjdzie z oburzenia czy potępiania myślących inaczej. Trzeba szukać takiego sposobu mówienia o spotkaniu kobiety i mężczyzny oraz o małżeństwie, który może przekonać nieprzekonanych. Katolickie myślenie o antropologii i moralności opiera się przecież na założeniu, że to nie jest wizja specyficzna dla chrześcijan, ale uniwersalna, dla każdego człowieka. Można dojść do tego rozumem, niekoniecznie trzeba do tego używać wiary. I zwłaszcza w przypadku małżeństwa trzeba dziś olbrzymiego wysiłku, żeby w nowy sposób argumentować to, co przez wieki było oczywiste, a dziś już nie jest.

/fragment rozmowy ze Zbigniewem Nosowskim, redaktorem naczelnym "Więzi", rozmawia Jacek Dziedzina, Gość Niedzielny, nr 6 (2013)/