7 cze 2014

Maj, który zrzuca na dno

 trzeba je odwiedzać
choć straciły rację istnienia
miejsca puste,
chore od niedoszłego szczęścia. 
Ono mogło zakwitnąć, 
niewiele brakowało
życie jest strasznie trudne

                           J.Szymik, "Jesień"


Maj. Nie będzie o nim nic. Jeszcze nie teraz. Przyjdzie na to czas. Bo to był maj, który powala na ziemię. Na sam dół.
(...)
13 maja 2014 pogoda była tak samo upalna, jak równo dziesięć miesięcy temu. Ten sam dźwięk głosu, ten sam płacz. Jak wtedy wyszłam na zewnątrz i pod gołym niebem zwinęłam się w kłębek.
(...)
Od tamtej pory nie napisałam nic, bo wszystko byłoby kłamstwem. Teraz już czerwiec i pora iść dalej. Na razie wiem tylko, że nie można się zatrzymać.





Ps. I muzycznie: SDM, "Wędrówką życie jest człowieka".

2 komentarze: