"nie powtarzaj nikomu / że zastałeś mnie w domu / w takim nieładzie umysłu"

Nie było mnie tu miesiąc. Co się ważnego wydarzyło? Niewiele pamietam. We wspomieniach pozostaje jakaś mieszanina zmęczenia, bardzo aktywnego życia, przekraczania swoich granic i satysfakcji. Nieśmiało majaczą dziwne przeciążenia, pewne obsesje, tęsknota aż do skurczy żołądka, ogromna energia połączona z przemęczeniem. Przedwiośnie?

Trwa post. Pięknie ułożone plany układania życia wzięły w łeb. Bo ktoś przyleciał, bo ktoś zachorował, bo coś tam w pracy.  Dopiero od kilku dni wracam na dobre tory. I właściwie zaglądnęłam tu dziś tylko po to, żeby wrzucić linki do nagrań z tegorocznych rekolekcji u Dominikanów w Krakowie. Brawo dla x.Wojtka Węgrzyniaka! Jestem pod wrażeniem. Bardzo brakowało mi głosu rozsądku w polskim kościele. Rozsądku, który prowadzi do szacunku, wyklucza osądzanie i szuka miłości. Dziękuję.

Posłuchajcie: Rekolekcje wielkopostne.Dlaczego dominikanie nie są lepsi? ks. dr Wojciech Węgrzyniak

Ps.1. Dziękuję też Basi, która niestrudzenie podsyła mi mądre źródła i mądre myśli.

Ps.2. A cytat w tytule pochodzi z wiersza Urszuli Kozioł "Dopóki" (tom Przelotem).